Παρασκευή, Οκτωβρίου 31, 2008

ector είπε :

"χορός λουλουδιών στον κόσμο του χρώματος"
.
.
Gaudi
.

ΧΟΡΟΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ


*«Δεν θέλω να κάνω παρομοιώσεις, που τη μιά ώρα ανθούν
και την άλλη τις ρίχνουν μαραμένες στο φούρνο*» (Σ.Κ.)



"Και τα φυτά , λουλούδια σου δε φοβάσαι να σου μαραθούν;
Πιστεύω πως τα άνθη που αναλογούσαν στη ζωγραφική σου, τα έκοψες με τη μιά.
Βέβαια είναι άνθη από ντεκόρ, ταπετσαρία.
Της τέχνης η ταπετσαρία;
Είναι άσκηση τεχνική κι εργασία τεχνική.
Εργασία γεωμετρημένη.




Έλεγχος

σε σχέδιο και χρώμα





Πιστεύω πως άν το χρώμα πέσει σε υπαινιγμούς ψυχικής βαθύτητας , υποψιασμούς χρώματος, άν οδηγηθεί το βλέμμα προς το λυκόφως ;
από δώ η μέρα από κεί το άλλο της ;
Τότε θα δεί φώς ν' αστράφτει στο βάθος ενός νέου ορίζοντα.
Πνευματικής εγγύτητας, που θα βγάζει την υδρία σαν μέσα από τάφο.



Κτέρισμα




Τί ωραίος τάφος! Είναι από μνήμη που πονά.

Όταν αρχίσουν να πονάν τα πράγματα του κόσμου , τότε νοιώθεις την ανάγκη να διασώσεις την αίσθησή τους, από πόνο μνήμης , από νού εύφλεκτο της συγκίνησης , του νοήματος των πραγμάτων.

Σκίζει η ωμότητα των πραγμάτων θίγει τον καμβά .

Ματώνει η άκρη του σεντονιού της γής. Ξίδι το κρασί του οδοιπόρου.

Πιστεύω πως έφτασε η ώρα να δείς πώς ένα δύσκολο λουλούδι σκάει σε παγωμένο χώμα και τραντάζεται η κρούστα της γής.

Σκιρτά του κόσμου η περγαμηνή, σείονται τα Μπέργκαμα. Σκύβεις κοιτάς το αδιόρατο άνθος . Λεπτές ρίζες, αδιόρατες αποχρώσεις,




ίχνος από πάχνη στα φυλλαράκια,





άσμα διαπεραστικής οδύνης από ύπαρξη !

Ουρλιάζει κάτω από το πέλμα σου, όμως προλαβαίνει να κεντήσει τη φτέρνα σου
γύρη και άρωμα.


van gogh
.


Αστέρια βελάζουν στις κρύπτες σου







Ριγά το αχνό χνούδι του σύμπαντος
πάλλει ο βαθύς του υμένας .


Θαλασσινές ανεμώνες ταράζουν τον ύπνο σου.



Το χρώμα σου το φώς σου.
Δοξαστική ακρότης κραυγές γεωθερμικές χού , χού ,χού !
Ζώ το γράφημα μετατροπή γής σε άνθος φρούτο πήλινο βάζο.

Τι μπορούν τα χέρια. Μαθαίνει το χέρι να μπαίνει στα έγκατα του πλαστικού χώρου πλάθει και ερευνά το σκότος ψάχνει έξοδο σπηλαίου προς το φώς.

Ανθίζει φώς άνθος ψάχνοντας να επιλέξει χρώμα , να έλξει μέλισσες πεταλούδες εραστές ν' αντλήσουν νέκταρ φρούτα γεμάτα ήλιο να δελεάσουν τα πουλιά .
Και εμάς που θύματα από καιρό προσπέφτουμε.

Χέρι κινήσου στο ρυθμό της Γής κάνε τα χρώματα ν' αχνίζουν στον καιρό.

Να έχουν το άστραμμα του λουλουδιού
του καρπού την ωρίμαση
του αγγείου το πλάσιμο και τη φωτιά ,
και θα ορθώσουν κορμί να ταξιδέψουν.
Ζηλεμένα της ομορφιάς σμιλεμένα.

1

Αφάγωτα τα ξινόμηλα . Δάγκωτα

2

Ένα αχλάδι κύλησε στη σκακιέρα

3

Cidre


4

Θα μπορούσε να κάνει παιχνίδι η λάμπα ασετιλίνης

Το νόημα του φρούτου δύσκολα το μαντεύουμε. Γιατί φτιάχνει φλούδα με σπίρτο και φώσφορο; Γιατί αντιγράφει τον ήλιο; Οι εσπερίδες να το ξέρουν άραγε;




Οι Εσπερίδες με το χυμώδες μπούστο ;




5

Στην ποδιά της γεωμετρίας
Νά και τα χρυσά της λεμόνια. Χρυσοφα... Χρυσο φώς, λεμονόσχημης ρώγας ακτινοβόλο σύμπαν.Ταραχή νηστικών μυστικών. Αργοσήμαντη μέρα. Ξηγήσου!

6

Σκίσε τη μέρα ,




Αγριοβιολέττα,

από κόσμο αρώματος
με πλημμυρίζει ο ήχος σου





Ποιόν δελεάζεις τρυφερό δέρμα
Οσφρητικέ μαγνήτη, πού τα δοχεία σου; Πού τά εργαστήριά σου, αλχημίστρια των άγριων φαραγγιών;

7

--

8

Η τσαγιέρα θά πρεπε να δίνει στο τσάι τα φυλλώδη και τ' άνθη πίσω .
Σάν αντιδάνειο.

9

__

10

«Ιδεόγραμμα βάζου από επιδερμίδα χειλιών»

Βάζο Γής κι εμείς ψάρια στή γυάλα της καιγόμαστε σε μαύρο ήλιο.
Άν ήταν πραγματική ταπετσαρία και ίσκιος από καμπύλες Λόρεν
πρό τριακονταετίας πάνω σε θάλασσα , θα ήταν εκρηκτικό,
κι άς είχε φόντο σάρκα από ήλιο [(πορτοκαλί) χυμώδες νεράντζι ήλιο] τη σκιά του σκελετού της
θα ποθούσαμε σαν επιθυμία, που διαβαίνει τη χώρα του πραγματικού. Του πεποιημένου.
.
Χρειάζονται δυό γραμμές γιά να ορίσουν μιά επιφάνεια φτάνει όμως μία να τη χωρίσει.
Μιά τελεία στο κέντρο του πίνακα, άν δεν ήταν κάδρο αλλά κύκλος θα ήταν το τέλειο.

*Τετραγωνίζεις φεγγάρια.* ;
Μιά Λόρεν (γεωμετρημένη)
Να ανθίζει
Μέσα από λωτό. Από μαύρο λωτό.


«Οι αφορισμοί δεν είναι ακριβώς ορισμοί. Είναι αποφάνσεις που δεν δίνουν λόγο, απλά εκφέρουν στο ύφος του λέγοντος, συν κάτι.


Η επιφάνεια έχει διαστάσεις βάθους . Άν δεν είναι μονόχρωμη ή μονόχνωτη. Όχι όμως ο καθρέφτης...

______________

Χρειάζονται δυό γραμμές για να μπορέσουν να σμίξουν δυό χείλη

Δυό γραμμωτά χείλη

_________________

Ένα ή μάλλον δυό πορτοκάλια μπορούν κάλλιστα να ανατέλλουν από σφριγηλό μπούστο

Με φόντο το μελανοβαφή ορίζοντα σάρκα που ψήθηκε στην Απανέμα.

Δυό φυλλαράκια από τη μάννα του ήλιου

Την πορτοκαλιά...

Ποιός ξέρει να δώσει το σχήμα της άκρης του λεμονιού;

Ποιός θηλάζει ξινό λεμόνι ή

Ποιός δεν το θηλάζει αυτό το ξινολέμονο ."

_____________

ector

ΑΘΗΝΑ

.

.

.

σημείωση του αντι γραφέα :

ευχαριστώ

για την εμπιστοσύνη ...

προσπάθησα να είμαι στοργική

στο πολύ όμορφο κείμενο !

ασφαλώς,

δέχομαι οποιαδήποτε διόρθωση

από τον ποιητή.




χαράζω τις φλέβες μου
και κοκκινίζουν τα όνειρα

Τετάρτη, Οκτωβρίου 29, 2008

το θέμα πήρα, απ' τον
Μοναχικό Καβαλάρη

"εδώ "



Το τραγούδι εδώ:



http://www.mikros-iros.gr/







ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ




Στίχοι: Κηλαηδόνης Λουκιανός
Μουσική: Κηλαηδόνης Λουκιανός
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

.

.Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί
για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα
κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:
"Νομίζω πως το κρύβει στην κουζίνα".

.Εσύ να παίζεις με τον θάνατο κρυφτό
κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα,
μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό,
εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα.

.Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.

."Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει
κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,
θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει".

.Πίσω απ' τον τοίχο o ασύρματος καλεί,
είναι απ' τη Μέση Ανατολή, απ' το αρχηγείο.
Θα σoυ αναθέσουν μια καινούργια αποστολή
μ' ευχές για καλή τύχη απ' το αρχηγείο.

.Η Κατερίνα σ' αγαπούσε σιωπηλά,
αλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσες.
Χωρίς το Σπίθα ίσως να 'ταν πιο καλά,
παρ' όλ' αυτά εσύ τον συγχωρούσες.

.Όταν ακούω να μιλάνε γι' Αφρική,
για Βερολίνο, Βενετία και Παρίσι,
σκέφτομαι, λέω, πού να ξέραν μερικοί
πως σε όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσει.

.Πως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχή,
μέσα στις σφαίρες μες στο κρύο, μες την πείνα,
με τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη γη
μου έδειχνες μια ξένοιαστη Αθήνα.

.Εσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγό,
μοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνο
κι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώ,
μαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνω.

.Ήσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρός
γι αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό του
και μ' ένα χτύπημά σου έπεφτε o φρουρός
με μια στροφή γύρω απ' τον εαυτό του.

.Μπορούσες πάλι να ημερεύεις τα σκυλιά
με κάποιο σφύριγμα που σου 'μαθε τσομπάνος
κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά
θα έπρεπε να είσαι Αμερικάνος.

.Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω
που να μην το 'χει πει κανένας για κανέναν,
εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω,
Μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα.

.Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Όπου κι αν είσαι, θα 'χεις γεράσει
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.

.

.να είστε όλοι καλά

.

.

.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 27, 2008


olmea.r. έγραψε ...
.

.δεν είναι αφιέρωση,
μπροστά τους
βιώνω την αμφισβήτηση,
στα κτερίσματα
και είμαι μετέωρη
από αισθήσεις,
ως ν'αποκαλύψω
την λόγια δίκη,
δεινού πλεόνασμα
παραχαράζει στη φθορά
το κρυφτό των ιερών

.

.Αναρτήθηκε από olmea.r. στις















quartier libre είπε...

Τετάρτη, Φεβρουάριος 14, 2007
signature
a.k.

.χρόνος αόριστος

.Ο αόριστος
είναι χρόνος άκαιρος.
Καθώς επίσης κι ο παρατατικός.
Από μακριά μονάχα προσδιορίζουν το σήμερα...
Από ένα μακριά γλυκό και πολύτιμο,
που όμως δεν έχει επιλογή το "τώρα", μήτε χαράζει το αύριο...
Κι όμως...
.
Η ζωή, δεν υπήρξε, υπάρχει!
Δεν ήτανε, είναι!
Δεν έζησε, ζει!
Δεν υπέφερε...
Δεν πόναγε...
Δεν περίμενε...
Δεν ήλπιζε...
Δεν κατανοούσε...
Δεν άντεχε...

.
Η ζωή
Γνώστης.
Πιο σοφή, πιο πλούσια, πιο δυνατή, πιο υπομονετική, πιο ανθεκτική,
πιο αληθινή, από ποτέ.
Πιό ανεξάρτητη.
.
Η ζωή, γεμάτη ενεστώτα.
Ενεστώτα διαρκείας.
Σε χρόνο ενεστώτα μιλάει.
Σήμερα.
.
.






.
με τη φιλία μου

Σάββατο, Οκτωβρίου 25, 2008













Les frères Jacques

chantent Jacques Prevert

.
Barbara




-τι μαλακία, ο πόλεμος !-




κι έπειτα,

ψάξε ψάξε στο youtube
βρήκα κάτι άλλο του Prevert, που μου αρέσει πολύ !


"Dejeuner du matin"


τραγουδάει η Marlene Dietrich



Πέμπτη, Οκτωβρίου 23, 2008

ο υπέροχος κύριος
.
Gaetano Donizetti !
.






από την ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Anna Bolena


Τα ιστορικά κοστούμια του Νίκου Γεωργιάδη
για την «Άννα Μπολένα», που φιλοτεχνήθηκαν το 1976.

Κυριακή, Οκτωβρίου 19, 2008

Μυριστικά
.
δεντρολιβανιά μου

ταπεινή μου ρίγανη

μυρωδάτη μου φασκομηλιά



Σάββατο, Οκτωβρίου 18, 2008


έχει η Αθήνα θάλασσα;
.
.
.
.
η μεγάλη
της Αθήνας προίκα !
.
.
.
.
.
.
.
(από άρθρα)
Η Αθήνα ανοίγεται προς τη θάλασσα


1.

Το αθηναϊκό πολεοδομικό μοντέλο, εσωστρεφές, σχεδόν αυτιστικό και με την πλάτη γυρισμένη στην ανοιχτωσιά της θάλασσας, δεν κλονίζεται για πρώτη φορά. Οι βάσεις τέθηκαν την προ-ολυμπιακή περίοδο με τη χωροθέτηση αθλητικών εγκαταστάσεων κατά μήκος του παραλιακού μετώπου, από το Δέλτα Φαλήρου έως το Ελληνικό και τον Αγιο Κοσμά, για να μην αναφερθούμε στις θεωρητικές παρεμβάσεις καινοτόμων πολεοδόμων ήδη από τη δεκαετία του ’60. Η θάλασσα, όπως και το Θριάσιο, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως μοχλοί αποσυμπίεσης για το βραχυκυκλωμένο πολεοδομικά Λεκανοπέδιο.



2.

Η βόλτα από το Μικρολίμανο μέχρι τον Αλιμο και από εκεί ώς τη Γλυφάδα και τη Βούλα δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Μήπως όμως αυτό που δεν κατάφεραν οι μεγαλεπίβολες πολιτικές υποσχέσεις, θα το δούμε να επιτυγχάνεται σε πολύ μικρότερη κλίμακα από μια διοργάνωση τέχνης; Φαίνεται ότι η 2η Μπιενάλε της Αθήνας θα δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στην πόλη για ένα ξέφωτο προς τη μεγάλη της προίκα -το υγρό στοιχείο- αλλά και την ευκαιρία σε τέως ολυμπιακά ακίνητα να χρησιμεύσουν σε κάτι άλλο, εκτός από φιλοξενία συναυλιών και πολιτικών συνεδρίων.
Η διοργάνωση που θα πραγματοποιηθεί στο διάστημα 15 Ιουνίου - 4 Οκτωβρίου 2009 εγκαταλείπει το κέντρο, δηλαδή την «Τεχνόπολι», και εγκαθίσταται παρά θιν’ αλός.


.
.
.

Οδυσσέας Ελύτης: Ανοιχτά Χαρτιά (ιστ')
[εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1996, σελίδες 44-45]
.

Ένα μεταφορικό καλοκαίρι με περίμενε, ολόιδιο,
αιώνιο, με τα τριξίματα του ξύλου, τις μυρωδιές των
άγριων χόρτων, τα σύκα του Αρχίλοχου και το
φεγγάρι της Σαπφώς. Ταξίδευα σα να περπατούσα σ'
ένα διάφανο βυθό - το σώμα μου έφεγγε καθώς το
διαπερνούσανε πράσινα και γαλάζια ρεύματα -
χάιδευα τις αμίλητες πέτρινες γυναικείες μορφές και
στους αντικατοπτρισμούς άκουγα, χιλιάδες, των
βλεμμάτων τα κελαηδίσματα - μια ατελεύτητη σειρά
πρόγονοι, αγριωποί, βασανισμένοι, περήφανοι,
κινούσαν τον κάθε μου μυώνα. Ω ναι, δεν είναι μικρό
πράγμα να 'χεις τους αιώνες με το μέρος σου, έλεγα
ολοένα και προχωρούσα.

.

.

να μου έχετε

ένα καλό

Σαββατοκύριακο




Πέμπτη, Οκτωβρίου 16, 2008

δεν ξέρω καν, αν υπάρχεις Κύριε.
αν όμως είσαι ον υπαρκτό, υποθέτω, λειτουργείς κατά την απόλυτην οικονομία σου...
σήμερα, ως φαίνεται, δεν είχες τα κέφια σου, Κύριε.
μιά χραπ, έκανες με το άϋλο χέρι σου, και σάρωσες ό, τι βρήκες μπροστά σου.
δεν έβλεπες τίποτα μπρος σου;
άνθρωποι είμαστε,
στο διάβα σου.

Τρίτη, Οκτωβρίου 14, 2008

στέκομαι κάτω από άσπρα σύννεφα.
στα σκοτάδια.
είπες, πανσέληνο έχει απόψε... για να το λες, έτσι θα ναι. κάπου θα υπάρχει κι η πανσέληνος.
ψάχνω στην τσάντα νευρικά για ένα τσιγάρο. εκείνο το πακέτο τα τσιγάρα που μου χάρισες, να, που θα πιάσει τόπο απόψε.
prince a. με μιά λευκή μικρή πίπα στην άκρια.
ανάβω. με ξύλινα πάντα σπίρτα. και με τα δάχτυλα να τρέμουν.
έντεκα χρόνια μετά. το ξανάρχισα.
χώνω το χέρι στην τσάντα βαθειά και σκαλίζω, δίχως να ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. έτσι... σκαλίζω.
μιά Παναγία πολύτιμη, μικρή ασημένια, ευλογημένο "δώρον φιλίας".
ένα λευκό, γυναικείο κομπολόϊ.
ένα βιβλίο λιγνό.
το πορτοφόλι. ανοίγω το πορτοφόλι.
μιά χούφτα κέρματα.
η ταυτότητά μου, για δες, η ταυτότητά μου ! πάει να πει, έχω ακόμα ταυτότητα !
δύο φωτογραφίες παιδιών. γελαστές.
στο τσεπάκι, Ευαγόρα Παλληκαρίδη, κουβαλάω πάντα φύλλα δάφνης, απ' τα "φυλακισμένα μνήματά σου",
και δυό μικρούτσικες, γραμμωτές αχιβάδες.
ρίχνω στους ώμους μου το γαλλικό μάλλινο σάλι. τυλίγομαι. όσο να ναι, κρατάει ακόμα λίγη ζέστα.

αυτά είναι όλη η πραμάτεια μου. το βιός μου.

σ' ευχαριστώ, για τον πλούτο, που μου χάρισες, Κύριε!

Σάββατο, Οκτωβρίου 11, 2008

.
.
signat.
a.k.
.
.
.
Σύννεφα σκιάζουν τα βουνά, περνούν βιαστικά και φεύγουν. Camelia synensis, pays d' origine - l' autre bout du monde.
Tου ιβίσκου η ανάλαφρη τρυφεράδα και μέλισσα μέλισσα μέλι γλυκύτατο. Στις ράχες φορτωμένα κοφίνια, άγρια κεράσια, εσπεριδοειδή με άνθη λευκά, να ζουζουνίζουν ένα γύρω έντομα.
Σύννεφα σκιάζουν πέρα τα βουνά,
περνούν βιαστικά
και φεύγουν.
.
.
.
.
.
.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 10, 2008

Patricia Kaas





elle a du gospel
dans la voix

Πέμπτη, Οκτωβρίου 09, 2008

μου ήρθε σήμερα
ΓΙΑ ΔΩΣΤΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗ !


ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ !!!!!!!


Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, κυρίως εάν χρησιμοποιείτε αλληλογραφία μέσω internet, όπως ....... * (εδώ ήταν τα ονόματα εταιρειών. εγώ δεν τις ονοματίζω δημόσια, για να μη χαρακτηρισθεί δυσφήμιση...)
Η πληροφορία κυκλοφόρησε από την ** (εδώ ήταν τα ονόματα εταιρειών. εγώ δεν τις ονοματίζω δημόσια, για να μη χαρακτηρισθεί δυσφήμιση...)
Παρακαλώ στείλτε την σε όλους όσους γνωρίζετε και έχουν πρόσβαση στο Internet.
Ίσως λάβετε ένα φαινομενικά άκακο e- mail με παρουσίαση Πάουερ Πόιντ ( PowerPoint) και τίτλο: «Lifeisbeautiful..Pps».
Εάν το λάβετε, μην ανοίξετε το επισυναπτόμενο του για κανένα λόγο και διαγράψτε το αμέσως !!!
Εάν ανοίξετε το αρχείο, ένα μήνυμα θα εμφανισθεί στην οθόνη σας λέγοντας:
Itistoolatenow, yourlifeisnolongerbeautiful, δηλαδή: Τώρα πια είναι αργά, η ζωή σας δεν είναι πλέον όμορφη!
Ως επακόλουθο θα χάσετε τα πάντα στον υπολογιστή σας
και το άτομο που σας το έστειλε θ' αποκτήσει πρόσβαση στο όνομά σας, στο e- mail σας και στο κωδικό ασφαλείας σας .
Αυτός είναι νέος ιός, ο οποίος ξεκίνησε πρόσφατα να κυκλοφορεί!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΙΟΣ !!!
Η Microsoft επιβεβαίωσε ήδη τη σοβαρότητα του προβλήματος κι ανάφερε ότι τα προγράμματα antivirus δεν είναι ικανά να τον καταστρέψουν.
Ο ιός δημιουργήθηκε από έναν χάκερ ο οποίος αυτοαποκαλείται « lifeowner».

ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!
.
.
με προσοχή το αναμεταδίδουμε...
όμως καλύτερα "φύλαγε τα ρούχα σου..."

κι όπως λέει ο μαυρούκος πειρατής :

o tempo'a

o mo'es


Τρίτη, Οκτωβρίου 07, 2008

Δέλτα

Δαβίδ
Δαγκωματιά
Δάκρυ
Δακρύζω
Δαμάζω
Δαμασκηνιά
Δαμασκί
Δαντέλα
Dante
Δάφνη
Δαφνοελιά
Δαφνοκέρασο
Δέηση
Δειλινό
Δεκαεξασύλλαβος
Δεκαήμερο του Βοκάκιου
Δεκαοχτούρα
Δελφίνι
Δελφοί
Δεμάτι
Δεντρολίβανο
Διάβα
Διακονώ
Διανόηση
Διάπλαση
Διαφωτισμός
Δικοτυλήδονο
Δισκοβόλος
Δισκοπότηρο
Διψώ
Δον Κιχώτης
Δοξάρι
Δρομάκι
Δροσσά
Δρυς
Δυόσμος
Δύω
.
.
.
.
.
signat.
a.k.
.
Πλάϊ στη βάτο που φλέγεται, μες στα καμμένα , μες στα καμμένα,
στέκει ένας έρημος άνθρωπος.
Σκληρός, σαν τον βράχο, όπου ακουμπάει το μπράτσο του.
Εύθραυστος, ως άνθρωπος.

Σάββατο, Οκτωβρίου 04, 2008





τα χάλκινα !



.

.

.
Lotte Lenya
Mack the knife
.



.
και το αγαπημένο μας,

φθαρμένο,
γρατζουνιστό μας

vinilio !
.



.
το μυστικό
sexteto :)
για να μην είναι ξύλινη
η γλώσσα της πολιτικής...
.
.
το μωβ σου θυμάρι
.
.

.
.
Σας μεταφέρω ένα μικρό κομμάτι για τον Υμηττό, που βρήκα σ’ ένα βιβλίο.
Μου άρεσε και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.
Διαβάζω, από το βιβλίο «Ταξίδι στην Ελλάδα»,
του Τούρκου περιηγητή Εβλιά Τσελεμπί,
που ήρθε στον Υμηττό, λίγο μετά το 1600 (17ο αι.).

.
.
Το Ντελί Ντάγ (Τρελοβούνι) και η θαυμαστή χλωρίδα του.
.
.


"Με το όνομα Ντελί Ντάγ, είναι γνωστό το βουνό στους Ρωμιούς, τους Άραβες και τους Πέρσες.
Στις πλαγιές αυτού του βουνού, φυτρώνουν τα πιό πολύτιμα φυτά, μπαχαρικά, χόρτα και βοτάνια της γης.
Μερικά μάλιστα, είναι τόσο σπάνια, που δεν ευδοκιμούν πουθενά αλλού.
Εκεί βγαίνει :
πιπεριά, ραβεντί-ρουμί (ελληνική γλυκόριζα), ντουρούγ-οντού (ψευτόχορτο), λάπατα (λάπαθο), και διάφορα άλλα βότανα μεγάλης αξίας για την ιατρική επιστήμη, που θεραπεύουν σχεδόν όλες τις αρρώστιες.
Αν θελήσεις ν’ ανηφορίσεις στις πλαγιές του την άνοιξη, θα σε πάρει η μυρωδιά απ’ τις χιλιάδες ευωδιές των λουλουδιών του.
Εκεί φυτρώνει :
τουτ-αγαντζί (συκαμινιά), κρίνοι, μενεξέδες, μισκ-ρουμί (ελληνικός μόσχος), ζερνεκαδέδες (νάρκισσοι), βασιλικοί, φούλ (χρυσονάρκισσοι), σακαϊκ (ανεμώνες), λαλέ-ζερίν-καντέχ (φρέζες) κ.α.
Ένας από τους λόγους, που οι σοφοί του κόσμου διάλεξαν την Αθήνα για να κατοικήσουν, ήταν και το ότι υπήρχαν όλα αυτά τα βότανα στις πλαγιές του Ντελί Νταγ.

Κάθε φορά που η βροχή νοτίζει το χώμα, όλες οι γύρω λαγκαδιές και ραχούλες ευωδιάζουν απ’ τα μεθυστικά αρώματα των λουλουδιών και των φυτών. Γι αυτό, και το μέλι που παράγεται εκεί, είναι αρωματικό και περίφημο. Ο Απόστολος Συμεών, που αγαπούσε τις μέλισσες, κι είχε ασχοληθεί κι ο ίδιος με τη μελισσοκομία, είχε ευλογήσει τις μέλισσες του Ντελί Νταγ. Χάρη στην ευλογία του, λοιπόν, αυτές πολλαπλασιάσθηκαν με τα χρόνια κι έχουν πλημμυρίσει το βουνό."

Αυτά, από το βιβλίο του περίφημου Τούρκου ταξιδευτή, Εβλιά Τσελεμπί, ανάμεσα 1600-1700.
.
.
έρευνα - λογοτεχνική απόδοση
Νίκος Χειλαδάκης
.
εκδόσεις
ΕΚΑΤΗ



Το μόνο που θα είχα εγώ σ' αυτά να προσθέσω,
είναι ότι
η φύλαξη αυτού του εθνικού μας πλούτου, που λέγεται Υμηττός,
επαφίεται και στον πατριωτισμό τον δικό μας.
.
.
.
.
.