Σάββατο, Δεκεμβρίου 11, 2010

.

οι φωτογραφίες της quartier
είναι απ' τα χιόνια του 2007
ο Υμηττός πίσω, δεν φαίνεται...
έχει πάνω του άσπρο πέπλο
.
.
απ' το πρωί
με τη μύτη κολλημένη στο τζάμι...
.
χιονίζει αποβραδίς.
αφράτες νιφάδες στροβιλίζονται στον αέρα γύρω γύρω και δεν προλαβαίνουν ν' ακουμπίσουν τη γη.
ρίχνει όμως ασταμάτητα, κι ίσως όταν κοπάσει ο αέρας, θα χουμε τη χαρά ...
.





Στη γωνιά μας κόκκινο τ’ αναμμένο τζάκι.
Τούφες χιόνια πέφτουνε στο παραθυράκι.
Όλο απόψε ξάγρυπνο μένει το χωριό
και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό
.
Έλα εσύ που Αρχάγγελοι σ' ανυμνούν απόψε.
Πάρε από την πίτα μας ευωδιά και κόψε.
Έλα κι η γωνίτσα μας καρτερεί να ρθείς,
σού στρωσα Χριστούλη μου για να ζεσταθείς
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

13 σχόλια:

Emelia είπε...

Παρά τις παγωμένες εικόνες με ζέστανε η γλυκιά χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα στο blog σου... Μακάρι να χιόνιζε και σε μας εδώ... Καλές γιορτές να χουμε!

quartier libre είπε...

@
σε ευχαριστώ που πέρασες :)

πάντα μας ζεσταίνουν τα χιόνια :)

ξέρω όμως πως εκεί έβαλε κρύο...
ναι ;

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ναι (απαντώ εξ ονόματός της..) έβαλε κι εδώ κρύο..
Αλλά καμιά σχέση με τις λευκές απαλότητες που βλέπω στα ..εκεί και ζηλεύω..και ζηλεύω..και ζηλεύω...και ζηλεύω!
Πήγαινε σε παρακαλώ και παίξε χιονοπόλεμο και δημοσίευσε Κάτι που θα με κάνει να πιστέψω οτι τόζησα το χιόνι!

Χρόνια Πολλά και Χαρούμενα, κι όλες τις Ευλογίες του Αγίου μας στα χέρια σου(λέω "στα χέρια σου", γιατί "στην καρδιά σου" τις έχεις!)

quartier libre είπε...

@
ναι, είναι τ' Αγίου σήμερα.

να είστε όλοι καλά !

εδώ δεν έχει χιόνια. καλοκαιριάτικος ήλιος φωτεινός και κρύο αρκετό.

σας φιλώ :)

giannis kazanis είπε...

Καλησπέρα Αλεξάνδρα.
Παλιές αναμνήσεις, παιδικά πειράγματα του παπού διπλα στο τζάκι, και έξω να ρίχνει τούφες χιόνι.
Η μυρωδιά του καπνού να επικρατεί παντού και όμορφες ιστορίες να λέγονται.
Περάσανε τα χρόνια και όλα αυτά θυμίζουν παρελθόν σε αυτούς που τα έζησαν μα και ψεύτικα παραμύθια σε αυτούς που δεν τα έζησαν.

quartier libre είπε...

@
Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά, στο Λαύριο
Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά
κι όλο φοβάμαι το αύριο

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
μα ούτε και στους μεγάλους
πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά
πως είμαι ασχημοπαπαγάλος

Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.
Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν γυρνάς μέσα στην πόλη

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός


χαιρετώ σε,
Jean Valjean.

Coco είπε...

μπιμπίκια έχω βγάλει, μα τον Άγιο! ανάσκελα θα με βρουν από τη βράση! :)

quartier libre είπε...

@
για πές...
περιέγραψε !

giannis kazanis είπε...

Ναι, ναι ζούμε Αλεξάνδρα.

Ζούμε σε ένα όνειρο που τρίζει
και την καρδιά μονάχα αγγίζει
μέλλον αβέβαιο για τα παιδιά μας
για εμάς και για τη φαμελιά μας.

Πως να το πω πώς να το περιγράψω
στο παρελθόν πρέπει να ψάξω
να βρω εικόνες και αναμνήσεις
της εποχής εκείνης εξαρτήσεις

Να εξιστορούμε στα παιδιά μας
για το παιχνίδι μας και τη χαρά μας
γεμάτη γέλια η γειτονιά μας
πολλά τα κατορθώματα μας.

Χριστούγεννα μεγάλη σχόλη
την περιμένουμε με αγωνία όλοι
να γίνει γιορτή με το σχολείο
με δώρα, και κλειστό βιβλίο.

Για δώρα κούκλες και αυτοκινητάκια
με κλήρους δινόταν στα παιδάκια
μια κούκλα έτυχε εμένα,
και είχα ματάκια δακρυσμένα.

Βλέπεις μου ήταν άχρηστο το δώρο
που μού 'δωσαν σ' αυτόν τον χώρο
εκείνο το βράδυ δεν κοιμάμαι
και από τότε το θυμάμαι.

Καζάνης Γιάννης.

quartier libre είπε...

@
είσαι μάστορας, Jean Valjean :)

giannis kazanis είπε...

Είναι αληθινά αυτά που γράφω.
έτσι γινόταν τότε.
Λέγαμε την παραμονή των χριστουγένων τα κάλαντα με την συνοδεία του δασκάλου.
Με τα χρήματα που μας έδιναν, αγόραζε ο δάκαλος τα δωράκια.
Ανήμερα των χριστουγέννων γινόταν η χριστουγενιάτικη γιορτή στο σχολείο. Στο τέλος της γιορτής μας μοίραζε τα δώρα με κλήρωση.
Αυτό που γράφω με την κούκλα αληθινό και αυτό. Δεν ήθελε κανένα κορύτσι να κάνει ανταλλαγή την κούκλα με το δώρο του.

Καλό απόγευμα Αλεξάνδρα.

quartier libre είπε...

@
ακούω και καταλαβαίνω αυτό που γράφεις.

καλό απόγευμα, J. V :)

giannis kazanis είπε...

Σε ευχαριστώ Αλεξάνρα
Σου το στέλνω μελοποιημένο.
Τραγουδάει ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Σου το αφιερώνω με πολλη πολλή Αγάπη.
Απόλαυσε το!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=gRLRTJYmkPk&feature=player_embedded#!

Καλη σου νύχτα.