Κυριακή, Απριλίου 24, 2011

εδώ
οι Έλληνες δεν "τα σπάνε" στα μπουζούκια ...
.
εδώ
"τα σπάνε" σε ομαδικό παραλήρημα
με το "αι γενεαί πάσαι",
με Αμλέτο,
με τα Caldae Lacrimae
και με adagio του Albinoni !
.
τι να λέμε τώρα ;!...
.
(μην κουραστείτε, να ανοίξετε τις εικόνες)
.
.
















.
πλίνθοι και κέραμοι,
ανάκατα με δάφνες, ατάκτως ερριμμένα
.

.
.
.
.
.
.
.
.

10 σχόλια:

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΕΠΙΤΡΕΨΕ ΜΟΥ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΙΟ ΖΙΩΝΤΑΝΗ - ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ - ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΟΥ!

roadartist είπε...

Καλησπερούδια!!!

Αν κρίνω από τις φωτο που έχεις γεμίσει το Blog, μάλλον το χάρηκες το Πάσχα στην Κέρκυρα
(τι φούντα είναι αυτή...
στα δεξιά!!) :)

Από τις μέρες που είχα περάσει στην Κέρκυρα, ομολογώ πως μια απο τις στιγμές που μου άρεσαν και "έμειναν" ως όμορφη ανάμνηση ήταν αυτή του σπασίματος των σταμνών. Το νησί είναι πανέμορφο, αλλά σε μένα τότε δεν μίλησε. Μάλλον αυτά συμβαίνουν. Φιλάκια πολλά, να περνάς όμορφα! :)

habilis είπε...

Βλέπω τα σπάσατε στην Κέρκυρα.

Χρόνια πολλά !

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Κι από εδώ θα σου πω:
Όλη την Αναστάσιμη Χαρά να τη στεγάσεις μέσα στην καρδιά σου για να μη βρεί άλλο χώρο ο πόνος..

Χριστός Ανέστη!

quartier libre είπε...

@
Χρόνια Πολλά, Ταξιδευτή.

quartier libre είπε...

@
σαυρούλα των τεχνών,
έχω να σου πω νέα !

ανακάλυψα μιάν αληθινή σαύρα
στο δέντρο κοντά στο σπίτι.
μεγάλη, καστανή και γκρίζα,
με υ πέ ρο χα ματάκια, που κοιτάζουν υποψιασμένα και περίεργα.

μιαν άλλη μέρα
ανακάλυψα και ένα μωρό σαυράκι,
αλλά μεγάλο μωρό.
θα δεις...
σου στέλνω τις φωτό.

κατά τα άλλα, ναι, ήσυχα πέρασα,
αρκετό χρόνο κοντά στη θάλασσα...

η Κέρκυρα είναι ένα μεγάλο σκηνικό !
αυτό όμως το ανακαλύπτεις σε περιόδους με λιγότερο κόσμο...

φιλιά :)

quartier libre είπε...

@
habilis habilis,

ευχαριστώ που πέρασες :)

είπαμε, εδώ οι άνθρωποι τα σπάνε
με το Caldae Lacrimae !
αξιοσημείωτον !

να είσαι καλά :)

quartier libre είπε...

@
βασίλισσα ,
τι είναι αυτό τώρα ;!
"για να μη βρεί άλλο χώρο ο πόνος..."
τι είμαι εγώ
που δε θα με βρει ο πόνος ;
ανθρώπινος είναι ο πόνος...

καμιά φορά, βασίλισσα,
αισθάνομαι περηφάνεια γιά τους πόνους.
γιατί μπορούμε και ζούμε δυνατά, πάει να πει...
αλλιώς, τι αξία έχει η μέτρια ζωή, η αναίσθητη κι η προφυλαγμένη ;

παρ' όλ' αυτά,
έχεις κι εσύ δίκιο,
σαν τον αγαπημένο ποιητή :
"κι αν είν' ανθρώπινος ο πόνος
δεν είμαστε άνθρωποι μόνο γιά να πονούμε!"

βασίλισσα,
ουζάκι αύριο ;

:)))))))))))))))))))))))))

VAD είπε...

Kάθε τόπος και τα ωραία του εθιμα!
Χριστός Ανέστη,Χρόνια Πολλά!

quartier libre είπε...

@
δίκιο έχεις, ceci n' est pas une pipe :)

παντού η Ελλάδα μόνο ωραίους τόπους κι ωραία έθιμα !

ας σιάχναμε λίγο κι οι άνθρωποι...

χρόνια πολλά και καλά,
σου εύχομαι !